Blobvis

Psychrolutes marcidus

Grootte en Gewicht

Blobvissen (Psychrolutes marcidus) kunnen ongeveer 30 centimeter lang worden en wegen meestal tussen de 1 en 2 kilogram.

Levensduur

De exacte levensduur van de blobvis is niet goed gedocumenteerd, maar men denkt dat ze enkele tientallen jaren kunnen leven.

Voeding

Blobvissen eten voornamelijk kleine ongewervelde dieren zoals krabben, zee-egels en andere kleine zeedieren die ze op de zeebodem vinden.

Kenmerken

Uiterlijk: Blobvissen staan bekend om hun unieke, gelatineachtige uiterlijk. Dit komt doordat hun lichaam is aangepast aan de hoge druk van de diepzee. Wanneer ze naar de oppervlakte worden gebracht, verliezen ze hun vorm en krijgen ze hun karakteristieke “blob”-uiterlijk.
Structuur: Ze hebben een zachte, benige structuur die hen helpt om te overleven in de extreme druk van hun natuurlijke habitat.

Familie

Blobvissen behoren tot de familie Psychrolutidae, ook wel bekend als de “fathead sculpins”.

Gebied

Blobvissen leven in de diepzee, meestal op diepten tussen 600 en 1200 meter. Ze worden voornamelijk gevonden in de wateren rond Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland.

Interessante Feiten

Diepzee: Door hun leefomgeving op grote diepte worden blobvissen zelden door mensen gezien.
Druk: Hun gelatineachtige lichaam is een aanpassing aan de hoge druk in de diepzee, die honderden keren hoger is dan aan de oppervlakte.
Populariteit: De blobvis werd in 2013 uitgeroepen tot het “lelijkste dier ter wereld” door de Ugly Animal Preservation Society, wat hen een zekere mate van bekendheid heeft opgeleverd.

Extra informatie over Blobvissen

De Anatomie van de Blobvis

Huid

De huid van de blobvis is gelatineachtig en voelt zacht en slijmerig aan. Dit komt doordat hun lichaam grotendeels bestaat uit een gelatineachtige massa die hen helpt om te overleven in de hoge druk van de diepzee.

Spieren en Skelet

Blobvissen hebben zeer weinig spieren en geen echt skelet. In plaats daarvan hebben ze een zachte, benige structuur die hen helpt om te drijven net boven de zeebodem zonder veel energie te verbruiken. Dit is een aanpassing aan hun omgeving, waar voedsel schaars is en energie-efficiëntie van groot belang is.

Aanpassingen aan de Diepzee

Druk: De gelatineachtige massa van hun lichaam helpt hen om de enorme druk van de diepzee te weerstaan, die honderden keren hoger is dan aan de oppervlakte.
Beweging: Omdat ze weinig spieren hebben, bewegen blobvissen zich voornamelijk door de stromingen van het water te volgen en zich langzaam voort te bewegen over de zeebodem.

Kunnen Blobvissen zwemmen?

Zwemmen

Blobvissen kunnen zwemmen, maar ze doen dit op een zeer langzame en inefficiënte manier. Omdat ze weinig spieren hebben, bewegen ze zich voornamelijk door hun lichaam lichtjes te golven en door de stromingen van het water te volgen. Ze drijven meestal net boven de zeebodem en bewegen zich voort door kleine bewegingen van hun vinnen.

Zwemblaas

Blobvissen hebben geen zwemblaas, een orgaan dat veel vissen gebruiken om hun drijfvermogen te reguleren. In plaats daarvan is hun lichaam aangepast om te overleven in de diepzee zonder een zwemblaas. Hun gelatineachtige massa helpt hen om te drijven en zich voort te bewegen zonder veel energie te verbruiken.

De waarheid over de Blobvis slijmerig uiterlijk

Uiterlijk in de Diepzee

In hun natuurlijke habitat, diep in de zee, zien blobvissen er heel anders uit dan de beelden die vaak op sociale media circuleren. In de diepzee hebben ze een meer normale visvorm en hun lichaam is aangepast aan de hoge druk van hun omgeving. Hun huid is niet zo slijmerig en ze zien er minder “blobachtig” uit.

Verandering bij het Oppervlakte

Wanneer blobvissen naar de oppervlakte worden gebracht, ondergaan ze een drastische verandering. De enorme druk van de diepzee helpt hun lichaam om een vaste vorm te behouden. Zodra deze druk wegvalt, zoals wanneer ze naar de oppervlakte komen, verliest hun lichaam zijn vorm en wordt het gelatineachtig en slijmerig. Dit is het beeld dat mensen vaak zien op foto’s en video’s.

Impact van de Droogte

Het proces van naar de oppervlakte komen is schadelijk voor de blobvis. Hun lichaam is niet ontworpen om zonder de druk van de diepzee te functioneren, wat leidt tot schade en vervorming. De gelatineachtige massa die hen helpt om te overleven in de diepzee, wordt een nadeel wanneer ze uit het water worden gehaald, wat hun lichaam kan beschadigen.

Dit is hoe de Blobvis er echt uitziet in hun leefgebied

wat voor voedsel etet Blobvis?

Voeding

Blobvissen zijn carnivoren, wat betekent dat ze vlees eten. Hun dieet bestaat voornamelijk uit kleine ongewervelde dieren die ze op de zeebodem vinden. Dit omvat onder andere:

Krabben
Zee-egels
Zeewormen
Andere kleine zeedieren

Jachtgedrag

Blobvissen zijn geen actieve jagers. In plaats daarvan zijn ze opportunistische eters die wachten tot voedsel binnen hun bereik komt. Ze bewegen zich langzaam en gebruiken hun gelatineachtige lichaam om net boven de zeebodem te drijven, waar ze geduldig wachten tot een prooi dichtbij genoeg komt.

Voedselinname

Wanneer een prooi binnen bereik komt, opent de blobvis zijn mond en zuigt het voedsel naar binnen met behulp van zijn kaak. Dit proces is vrij passief en vereist weinig energie, wat belangrijk is voor hun overleving in een omgeving waar voedsel schaars kan zijn.

Aanpassingen aan de Diepzee

Energie-efficiëntie: Door hun passieve jachtmethode en het gebrek aan spieren, verbruiken blobvissen zeer weinig energie.
Voedselbeschikbaarheid: Ze zijn aangepast aan een omgeving waar voedsel niet altijd overvloedig is, waardoor ze geduldig kunnen wachten op hun volgende maaltijd.

Leren over de eieren van de Blobvis

Eieren en Broedperiode

Blobvissen kunnen duizenden eieren leggen in één keer. De exacte hoeveelheid kan variëren, maar het aantal ligt vaak tussen de 9.000 en 100.000 eieren. De eieren zijn klein en roze van kleur.

De tijd die het duurt voordat de eieren uitkomen, is niet precies bekend, maar het kan enkele weken tot maanden duren, afhankelijk van de omgevingstemperatuur en andere factoren.

Broedplaatsen

Blobvissen leggen hun eieren op de zeebodem, vaak in gebieden met rotsachtige bodems of in spleten en holtes. Ze kiezen plekken waar de wateromstandigheden stabiel zijn en waar de eieren beschermd zijn tegen stromingen en roofdieren. Hoewel blobvissen in diepere, koudere wateren leven, zoeken ze soms plekken met iets warmere temperaturen voor het leggen van hun eieren, omdat dit de ontwikkeling van de eieren kan bevorderen.

Ouderschap

Blobvissen zijn opmerkelijk goede ouders. Nadat de eieren zijn gelegd, blijven de ouders in de buurt om de eieren te bewaken en te beschermen tegen roofdieren. Ze houden de eieren schoon door ze regelmatig te bewegen en te ventileren met hun vinnen, wat helpt om zuurstofrijk water over de eieren te laten stromen. Dit gedrag zorgt ervoor dat een groter aantal eieren de kans krijgt om uit te komen.