Animal Info
Jouw favoriete zoölogie Website!
Dikdiks zijn herbivoren en eten:
Dikdiks leven in:
Een Dikdik is een soort kleine antilope die voorkomt in Oost- en Zuidwest-Afrika. Ze zijn genoemd naar het geluid dat ze maken wanneer ze schrikken: een hoog, piepend “dik-dik”. Ondanks hun kleine formaat zijn ze verrassend snel en goed aangepast aan droge, warme leefomgevingen.
Dikdiks behoren tot de familie Bovidae, net als grotere antilopen, koeien en geiten. Ze zijn herkenbaar aan hun slanke lichaam, lange snuit, en grote ogen met opvallende witte ringen eromheen. Alleen de mannetjes hebben korte, rechte hoorns.
In de natuur leiden Dikdiks een rustig maar alert leven. Ze zijn vooral actief in de ochtend en avondschemering, wanneer het niet te heet is. Overdag rusten ze vaak in de schaduw van struiken om de hitte te vermijden.
Dikdiks leven meestal in monogame paartjes, wat betekent dat één mannetje en één vrouwtje samenleven en samenwerken. Dat is vrij zeldzaam bij antilopen!
In tegenstelling tot veel andere antilopen leven Dikdiks niet in grote groepen. Ze zijn juist bekend om hun kleine, hechte paartjes.
Dus meestal zijn het kleine familiegroepjes van 2 tot 3 dieren.
Niet echt op de manier zoals bij sommige andere dieren. In een Dikdik-paar:
Hun samenwerking is gebaseerd op balans en wederzijdse bescherming, niet op dominantie.
Hoewel Dikdiks meestal in kleine paartjes leven, kun je hun sociale eenheid toch een groep noemen. In het Nederlands wordt zo’n groep vaak simpelweg een groep of een familiegroep genoemd. In het Engels zijn er een paar termen die gebruikt worden:
Hoewel Dikdiks meestal in paartjes leven, kunnen naburige paartjes ook profiteren van elkaars waarschuwingsgeluiden. Zo ontstaat er een soort onzichtbaar netwerk van waakzaamheid in het struikgewas.
Als een jong oud genoeg is (na ongeveer 6 maanden), wordt het weggejaagd door de ouders om zijn eigen territorium te zoeken. Zo blijven de paartjes klein en overzichtelijk.
Dikdiks staan bekend om hun bijzondere roep, vooral wanneer ze schrikken of gevaar waarnemen.
Het geluid klinkt als een scherp, hoog piepend “dik-dik” – en daar komt ook hun naam vandaan! Het is een kort, herhaald geluid dat snel achter elkaar kan klinken, zoals:
“dik-dik! dik-dik!”
Soms klinkt het een beetje als een fluittoon of een alarmroep.
Het geluid heeft meestal één duidelijke functie: waarschuwen voor gevaar.
Wanneer een Dikdik dit geluid maakt:
Na het gevaar keert het paartje meestal terug naar hun territorium.
Wanneer een Dikdik zijn scherpe “dik-dik!”-roep laat horen, reageren andere Dikdiks daar zeer alert op. Het geluid is een waarschuwingssignaal, en het gedrag van andere Dikdiks verandert meteen.
Dikdiks leven in gebieden met veel roofdieren. Omdat ze klein en kwetsbaar zijn, is snel reageren op waarschuwingen van levensbelang. Zelfs als ze niet precies weten waar het gevaar is, nemen ze het geluid serieus.
Dikdiks zijn klein, snel en schuw – en dat is maar goed ook, want ze hebben veel natuurlijke vijanden in het wild. Omdat ze zo klein zijn, vormen ze een makkelijke prooi voor allerlei roofdieren.
Dikdiks hebben geen scherpe hoorns of sterke kaken, dus ze vertrouwen op:
1 
Dikdik
2 
Dik-dik
3 
Dikdik
4 
dik-dik
5 
Dik-dik
6 
Dik-dik of Dic-dic
7 
Dik-dik
8 
ディクディク ( Dikudiku )
ディクディク属 ( Dikudiku-zoku )
Dikudiku-zoku betekent “het geslacht Dikdik” in het Japans
9 
犬羚属 ( quǎn líng shǔ )
quǎn líng shǔ betekent
“het geslacht van de hondantilopen” of “Madoqua”
in het Chinees
10 
딕딕 ( Dikdik )
딕딕영양 ( Dikdik yeongyang )
Dikdik yeongyang betekent “Dikdik-antilope”