Grootste soort:
Orka (Orcinus orca)
Kleinste soort:
Haviside’s dolfijn (Cephalorhynchus heavisidii)
In het wild:
In gevangenschap:
Dolfijnen zijn carnivoren en eten:
Ze gebruiken echolocatie om prooien te vinden: een soort sonar waarbij ze geluidsgolven uitzenden en luisteren naar de echo.
Ze zijn verwant aan bruinvissen en baleinwalvissen, maar behoren tot de tandwalvissen.
Dolfijnen komen wereldwijd voor:
Dolfijnen behoren tot de familie Delphinidae, een groep van tandwalvissen. In tegenstelling tot vissen, zijn dolfijnen zoogdieren: ze ademen lucht via hun longen, geven melk aan hun jongen en hebben een warme lichaamstemperatuur. Ze leven in het water, maar moeten regelmatig naar de oppervlakte komen om te ademen.
Dolfijnen zijn sociaal, speels en intelligent. Ze leven vaak in groepen, ook wel pods genoemd, waarin ze samenwerken om voedsel te vinden en elkaar beschermen. Ze communiceren met elkaar via geluiden, zoals fluiten en klikken, en gebruiken echolocatie om hun omgeving te verkennen.
Hun dagen bestaan uit:
Er zijn wereldwijd ongeveer 38 erkende soorten dolfijnen binnen de familie Delphinidae. Deze variëren van de bekende tuimelaar tot de indrukwekkende orka, die technisch gezien ook een dolfijn is.
Elke soort heeft zijn eigen kenmerken, leefgebied en gedrag. Sommige leven in warme tropische wateren, anderen in koudere zeeën. Er zijn zelfs soorten die in zoetwater leven, zoals in rivieren.
Dolfijnen staan bekend om hun intelligentie, maar hun jachttechnieken zijn nog indrukwekkender dan veel mensen denken. Deze zeezoogdieren gebruiken slimme strategieën en werken samen in groepen om hun prooi te vangen – soms zelfs op het land!
Dolfijnen gebruiken echolocatie om hun prooi op te sporen. Ze zenden klikgeluiden uit en luisteren naar de echo die terugkomt. Zo kunnen ze precies bepalen waar een vis zich bevindt, zelfs in troebel water. Sommige onderzoekers geloven dat de krachtige geluidsgolven ook kunnen helpen om de prooi te verdoven of te verwarren, waardoor het makkelijker wordt om toe te slaan.
Dolfijnen jagen vaak in groepen, waarbij ze samenwerken om vissen in een cirkel te drijven. Door samen te werken, vergroten ze hun kans op succes. Elke dolfijn heeft een rol: sommigen drijven de vissen op, anderen wachten om toe te slaan.
Een bijzonder fenomeen is te zien bij sommige dolfijnen in Zuid-Amerika en Afrika: ze glijden op het droge, zoals op modderige oevers of zandbanken, om vissen te vangen die dicht bij de kust zwemmen. Deze techniek heet strandjacht.
Maar dit brengt risico’s met zich mee:
Toch keren de dolfijnen meestal succesvol terug naar het water, vaak met een vis in hun bek.
Dolfijnen zijn ongelooflijk snel in het water. Hun lichaam is gebouwd voor snelheid, en sommige soorten kunnen zwemmen met indrukwekkende kracht en precisie.
De snelheid van dolfijnen hangt af van de soort:
Normale snelheid:
Dolfijnen zwemmen meestal met een snelheid van 5 tot 11 km/u tijdens het reizen of zoeken naar voedsel.
Top snelheid:
Sommige soorten kunnen snelheden bereiken van tot wel 55 km/u!
De tuimelaar (Tursiops truncatus) haalt bijvoorbeeld snelheden van 35 km/u.
De orka (Orcinus orca), de grootste dolfijnsoort, kan zelfs tot 55 km/u zwemmen.
Sloomste soort:
Kleinere soorten zoals de Haviside’s dolfijn zijn wat trager, met een topsnelheid rond de 20 km/u.
Dolfijnen zwemmen door hun krachtige staartvin (fluke) op en neer te bewegen. Dit is anders dan vissen, die hun staart zijwaarts bewegen. Hun gestroomlijnde lichaam en gladde huid helpen hen om zonder veel weerstand door het water te glijden.
Ze gebruiken ook hun rugvin voor stabiliteit en hun borstvinnen om te sturen.
Dolfijnen gebruiken hun snelheid voor:
Snelheid is dus niet alleen handig, maar ook levensbelangrijk voor hun overleving.
Dolfijnen zijn één van de slimste dieren op aarde. Wetenschappers blijven versteld staan van hun intelligentie, communicatie en zelfs zelfbewustzijn.
Ja, absoluut! Dolfijnen hebben een zeer ontwikkeld brein, met complexe hersenstructuren die lijken op die van mensen. Hun IQ is moeilijk exact te meten zoals bij mensen, maar onderzoekers schatten dat het vergelijkbaar is met dat van chimpansees en olifanten – dieren die bekend staan om hun hoge intelligentie.
Dolfijnen gebruiken creatieve manieren om te jagen:
Dolfijnen communiceren met:
Elke dolfijn heeft een uniek fluitje dat werkt als een naam. Ze herkennen elkaar aan deze geluiden en kunnen elkaar roepen, zelfs over grote afstanden.
Dolfijnen kunnen zichzelf herkennen in een spiegel – een test die alleen de slimste dieren doorstaan. Dit toont zelfbewustzijn.
Ze tonen ook tekenen van metacognitie: het vermogen om na te denken over hun eigen gedachten. Dit is iets wat zelfs veel dieren niet kunnen.
Ja! Dolfijnen kunnen menselijke gebaren en commando’s leren begrijpen. In onderzoek en training begrijpen ze vaak symbolen, handgebaren, en zelfs woorden. Sommige dolfijnen kunnen abstracte concepten leren, zoals “gelijk” of “verschillend”.
De tuimelaar (Tursiops truncatus) wordt beschouwd als de intelligentste dolfijnsoort. Deze soort wordt het meest bestudeerd en heeft indrukwekkende cognitieve vaardigheden, zoals:
1 Dolfijn
2 Dolphin
3 Delfin
4 dauphin
5 delfino
6 delfín
7 golfinho
8 イルカ ( iruka )
9 海豚 ( hǎitún )
hǎitún betekent “zeevarken” in het Chinees
10 돌고래 ( dolgorae )
11 delfin
12 delfin
13 delfin
14 delfiini
15 höfrungur
16 deilf
17 дельфин ( delʹfin )
18 дельфін ( delʹfin )
19 डॉल्फिन ( ḍālphin )
20 דולפין ( dolfin )
21 lumba-lumba
22 دلفين ( dalfīn )
23 yunus
24 δελφίνι ( delfíni )
Oudgriekse heet het δελφίς ( delphís )
25 dolfyn ( dol-feyn )