Grootste soort:
De goliath tandbaars (Epinephelus itajara) is de grootste tandbaars.
Kleinste soort:
Sommige kleinere soorten zoals de comet grouper (Cephalopholis miniata) blijven rond de 20–30 cm en wegen slechts enkele kilogrammen.
Tandbaarzen zijn carnivoren. Ze jagen op:
Ze gebruiken hun krachtige zuigkracht om prooien naar binnen te trekken.
In het wild:
Tandbaarzen kunnen 30 tot 50 jaar oud worden, afhankelijk van de soort.
In gevangenschap (aquarium):
Meestal iets korter, rond de 20 tot 30 jaar, afhankelijk van verzorging en ruimte.
Deze familie bevat zowel grote roofvissen als kleurrijke rifvissen.
Watergebieden:
Tandbaarzen leven in tropische en subtropische oceanen, vooral in:
Habitat:
Diepte:
Meestal tussen 5 en 200 meter, maar sommige soorten gaan dieper.
Een tandbaars is een roofvis die behoort tot de familie Serranidae. Deze vissen zijn meestal groot, gespierd en hebben een krachtige bek met scherpe tanden – perfect om prooien te grijpen. Tandbaarzen zijn belangrijk in mariene ecosystemen omdat ze helpen het evenwicht te bewaren door kleinere vissen en ongewervelden te reguleren.
In het wild leven tandbaarzen meestal solitair. Ze verstoppen zich tussen rotsen of koraalriffen en wachten geduldig op een prooi. Ze zijn ambush predators – dat betekent dat ze hun prooi verrassen met een snelle aanval. Tandbaarzen zijn territoriaal en blijven vaak in hetzelfde gebied.
Gedurende hun leven kunnen sommige soorten van geslacht veranderen (bijvoorbeeld van vrouw naar man), wat een fascinerend biologisch fenomeen is.
De familie Serranidae omvat:
Deze familie is verspreid over tropische en subtropische zeeën wereldwijd.
Er zijn meer dan 160 soorten tandbaarzen, verdeeld over verschillende geslachten zoals Epinephelus, Mycteroperca, Cephalopholis, en Variola. Hieronder een selectie van bekende soorten met hun wetenschappelijke namen:
| Nederlandse naam | Wetenschappelijke naam |
|---|---|
| Goliath tandbaars | Epinephelus itajara |
| Zwarte tandbaars | Mycteroperca bonaci |
| Rode tandbaars | Cephalopholis miniata |
| Honingkleurige tandbaars | Epinephelus merra |
| Blauwe tandbaars | Cephalopholis argus |
| Gevlekte tandbaars | Epinephelus coioides |
| Oranje koraalbaars | Cephalopholis urodeta |
| Variola tandbaars | Variola louti |
| Bruine tandbaars | Epinephelus marginatus |
| Tijger tandbaars | Mycteroperca tigris |
Tandbaarzen zijn trage zwemmers. In tegenstelling tot snelle jagers zoals tonijnen of barracuda’s, bewegen tandbaarzen zich langzaam en bedachtzaam door het water. Hun gemiddelde zwemsnelheid ligt rond de 0,3 tot 1 meter per seconde, afhankelijk van de soort en situatie.
De traagheid van tandbaarzen heeft te maken met hun lichaamsbouw:
Hun strategie is dus niet snelheid, maar verrassing en camouflage.
Tandbaarzen zwemmen met langzame, golvende bewegingen van hun borstvinnen en staart. Ze glijden vaak dicht langs de bodem of tussen rotsen en koralen. Wanneer ze jagen, blijven ze stil liggen en wachten tot een prooi dichtbij komt – dan maken ze een snelle uitval van korte afstand.
In hun leven gebruiken tandbaarzen twee hoofdstrategieën:
Sommige soorten kunnen zelfs van kleur veranderen om beter te passen bij hun omgeving.
Sloomste soort:
De goliath tandbaars (Epinephelus itajara) is een van de traagste. Door zijn enorme gewicht (tot 360 kg) beweegt hij langzaam en vertrouwt volledig op camouflage en hinderlagen.
Snelste soort:
De tijger tandbaars (Mycteroperca tigris) is relatief snel. Hij heeft een iets gestroomlijnder lichaam en jaagt soms actief op vissen in open water.
Tandbaarzen zijn carnivoren – dat betekent dat ze vooral dierlijk voedsel eten. Ze zijn roofdieren die jagen op andere zeedieren. Hun dieet hangt af van hun grootte, soort en leefgebied.
Een volwassen tandbaars eet gemiddeld 1 tot 5% van zijn lichaamsgewicht per dag.
Bijvoorbeeld:
Tandbaarzen eten een breed scala aan zeedieren. Hier is een lijst:
In gevangenschap of bij het kweken van tandbaarzen krijgen ze vaak:
Tandbaarzen hebben duidelijke voorkeuren! Hun favoriete voedsel is vaak:
Ze kiezen vaak voor prooien die zacht en voedzaam zijn.
Sommige dingen zijn slecht of gevaarlijk voor tandbaarzen, vooral in gevangenschap:
In aquaria is het belangrijk dat hun dieet natuurlijk en gevarieerd blijft.
Ja, tandbaarzen hebben natuurlijke vijanden, vooral wanneer ze jong of klein zijn. Volwassen tandbaarzen zijn vaak te groot en te sterk om gemakkelijk aangevallen te worden, maar ze zijn niet helemaal veilig.
Hier is een lijst van roofdieren die tandbaarzen kunnen aanvallen:
Tandbaarzen hebben geen scherpe stekels of gif, maar ze gebruiken slimme verdedigingsstrategieën:
Tandbaarzen zijn over het algemeen niet agressief tegenover mensen. Als een duiker of zwemmer in hun buurt komt, zullen ze meestal wegzwemmen of zich verstoppen. Ze zijn schuwe en rustige vissen die liever uit de buurt blijven van grote dieren – en mensen vallen daar zeker onder.
Nee, tandbaarzen zijn niet kwaad tegen mensen. Ze hebben geen natuurlijke vijandige houding tegenover mensen. Ze vallen bijna nooit aan, tenzij ze zich bedreigd voelen of uitgelokt worden.
Er zijn zeldzame gevallen waarin een tandbaars:
Maar dit is uit zelfverdediging, niet uit agressie.
Wanneer een tandbaars een mens tegenkomt, kan hij:
1 Tandbaars
2 Grouper
3 Zackenbarsch
4 mérou
5 cernia of cernie
6 mero
7 garoupa
8 ハタ ( Hata )
9 石斑鱼 ( shíbān yú )
10 능성어 ( Neungseong-eo )
11 havaborre
12 Havsaborre
13 havabbor